ကြွက်ပိုးမွှားများသည် လူနှင့်ပတ်ဝန်းကျင်ကို များစွာအန္တရာယ်ဖြစ်စေသည်။

ကျန်းမာရေးအန္တရာယ်များ- ကြွက်ပိုးမွှားများသည် ပလိပ်ရောဂါ၊ ကာလဝမ်းရောဂါ၊ အဆုတ်ရောင်ရောဂါ စသည်ဖြင့် ရောဂါများကို ပျံ့နှံ့စေနိုင်သည်။ ဤရောဂါများသည် လူသားတို့၏ ကျန်းမာရေးကို ဆိုးရွားစွာ အန္တရာယ်ဖြစ်စေနိုင်သည်။အစားအစာနှင့် ရေအရင်းအမြစ်များမှ ဘက်တီးရီးယားနှင့် ကပ်ပါးပိုးများကို ပျံ့နှံ့စေပြီး အစာအိမ်နှင့် အူလမ်းကြောင်းဆိုင်ရာ ကူးစက်ရောဂါများနှင့် အစာအဆိပ်သင့်ခြင်းကို ဖြစ်စေသည်။

သီးနှံများပျက်စီးခြင်း- ကြွက်ပိုးမွှားအများအပြားသည် သီးနှံများကို တိုက်ခိုက်ပြီး သီးနှံများ၏ အမြစ်များ၊ အရွက်များ၊ အပွင့်များနှင့် အသီးအနှံများကို စားသုံးကြပြီး သီးနှံများ၏ အရည်အသွေးနှင့် အထွက်နှုန်းကို လျော့ကျစေပြီး စိုက်ပျိုးရေးထုတ်လုပ်မှုကို ဆိုးရွားစွာ ထိခိုက်စေပါသည်။

အဆောက်အဦပျက်စီးမှု- ကြွက်ပိုးမွှားအများအပြားသည် အဆောက်အဦများတွင် အသိုက်လုပ်ပြီး သစ်သားနှင့် အခြားဆောက်လုပ်ရေးပစ္စည်းများကို စားသုံးကြပြီး၊ တည်ဆောက်ပုံပျက်စီးမှုနှင့် လူတို့၏ဘေးကင်းမှုကို ခြိမ်းခြောက်နိုင်သည်။

စီးပွားရေးဆုံးရှုံးမှု- ကြွက်ပိုးမွှားကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာသော စီးပွားရေးဆုံးရှုံးမှုများမှာ ရောဂါနှင့် အစာအဆိပ်သင့်မှုကြောင့် လူများအတွက် ဆေးဝါးကုသစရိတ်၊ သီးနှံအထွက်နှုန်း ကျဆင်းမှုကြောင့် ဆုံးရှုံးမှု၊ အဆောက်အအုံ ပြုပြင်ခြင်းနှင့် ပြန်လည်ထူထောင်ရေး ကုန်ကျစရိတ်များ အပါအဝင် ထင်ရှားပါသည်။

သဘာဝပတ်ဝန်းကျင်ဆိုင်ရာ သက်ရောက်မှုများ- ကြွက်ပိုးမွှားအများအပြားသည် ဂေဟစနစ်ကို အပျက်သဘောဆောင်သောသက်ရောက်မှုများရှိသည်။၎င်းတို့သည် အပင်များကို စားသုံးခြင်း၊ အင်းဆက်များနှင့် နို့တိုက်သတ္တဝါငယ်များကို သတ်ခြင်းဖြင့် ဂေဟဗေဒ ဟန်ချက်ညီမှုကို ထိခိုက်စေနိုင်သည်။

ထို့ကြောင့် ကြွက်ပိုးမွှားများကို ထိန်းချုပ်ရန် အလွန်အရေးကြီးပါသည်။အမှိုက်ပုံးများကို အလုံပိတ်ခြင်း၊ အိမ်တွင်းနှင့် အပြင်ဘက်တွင် အစာအပျက်အစီးများကို ဖယ်ရှားခြင်း၊ ယိုစိမ့်နေသော ပိုက်များကို ဖာထေးခြင်းနှင့် အက်ကွဲကြောင်းများနှင့် အပေါက်များကို ပြုပြင်ခြင်းစသည့် ကြွက်များဝင်ရောက်မှု လျှော့ချရန် လုပ်ဆောင်နိုင်သည့် အဆင့်များရှိပါသည်။ထို့အပြင် ကြွက်ထောင်ချောက်များ၊ အဆိပ်မြှပ်များ၊ အမှိုက်ပုံးများနှင့် ပိုက်ကွန်အဖုံးများကဲ့သို့သော ထိန်းချုပ်မှုအစီအမံများကို ကြွက်ပိုးမွှားအရေအတွက်ကို ထိန်းချုပ်ရန်အတွက် အသုံးပြုနိုင်သည်။